His cum soluta vinculis
Mens evolarit, o Deus;
Videre te, laudare te,
Amare te non desinet.

Ad omne nos apta bonum, Foecunda donis Trinitas; Fac lucis usurae brevi Aeterna succedat dies.

Per Hebdomadam.

AD COMPLETORIUM.

Grates, peracto jam die, Deus, tibi persolvimus, Pronoque, dum nox incipit, Prosternimus vultu preces.

Quod longa peccavit dies,
Amarus expiet dolor;
Somno gravatis ne nova
Infligat hostis vulnera.

Infestus usque circuit

Quaerens leo quem devoret: Umbra sub alarum tuos Defende filios, Pater.

O quando lucescet tuus Qui nescit occasum, dies! O quando sancta se dabit, Quae nescit hostem, patria.

Deo Patri sit gloria,
Ejusque soli Filio,

Sancto simul cum Spiritu,
Nunc, et per omne seculum.

FERIA II.

AD OFFICIUM NOCT.

Dei canamus gloriam,
Coelum secundo qui die
Expandit, admirabile
Mortalibus spectaculum.

Poli stupemus alveo
Stagnare pensiles lacus:
Hinc imbre terras fertili
Coelestis irrorat Pater.

Quam praeparas nobis, Deus,
Est haec imago gratiae:
Haec rore stillans uberi
Cordis penetrat intima.

Hanc qui fideli combibunt
Aquam salubrem pectore,
In his ad aeternas domos
Miro resultat impetu.

Beata gens, quam prodiga
Ditare non cessas manu!
Amoris haec memor tui,

Amoris et reddat vices.

Deo Patri sit gloria,
Ejusque soli Filio,

Sancto simul cum Spiritu,
In sempiterna secula.

AD LAUDES.

Nil laudibus nostris eges,
Sed filios amas, Pater;
Multaque coelestem prece
Vis provocari gratiam.

Tui profunda consili
Noctis canat silentium :
Tuae jubar clementiae
Splendor diei praedicat.

Tantis minor miraculis Mens obstupet, vox deficit: Tacere sed totis nequit Amor medullis aestuans.

Erumpat ergo: te memor Clamet parentem, qui mala Praesentis aevi mitigas, Spondes futuri praemia.

Huc vota tendunt cordium; Infirma sed tardat caro:

Quae ducit ad te, da sequi, Dux ipse Jesu, semitam.

AD VESPERAS.

Jactamur heu quot fluctibus!
Spes una de coelis nitet:
Illuc et ora tollimus,
Et mittimus suspiria.

Tu vota praecurris, Pater,
Magnamque protendis manum:
Jam fulta tanto robore
Surgit potens infirmitas.

Quae saeva nos premunt mala
Vinces, malis potentior:
Te nostra durae sentiet
Mens servitutis vindicem.

Quin vile corpus, Filii
Fulgore donabis tui:
At illa venalis patet
Multo labore gloria.

Felix labor quem recreas
Tam splendida rerum vice!
Fletu quis aeternum brevi
Neget pacisci gaudium?

Sit laus Patri, laus Filio:
Utrumque qui nectis, Deus
Utrique compar, sit tibi
Laus sempiterna, Spiritus.

FERIA III.

AD OFFICIUM NOCT.

Jubes et, in praeceps aquis
Repente confluentibus,

Prodit sub auras humidis

Exuta velis Arida.

Hanc tu colendam qui tuis,

Pater, dedisti filiis,

Quos orbis unus continet,
Fac una jungat caritas.

Nunc exulamus: sed tuam
Mox congregabis in domum
Te Patre dignos, qui pio
Amore fratres vixerint.

At, qui malignis artibus Linguisque laedunt proximum, A te repelles: hoc genus Coelestis aula non capit.

En ipsa tellus improbos
Dudum laborans sustinet,
Ardetque non suae jugo
Corruptionis eximi.

Adoptionem nos quoque
Efflagitamus integram,
Cui nos sacrato Spiritus
Praedestinavit pignore.