Informet actus strenuos, Dentem retundat invidi, Casus secundet asperos, Donet gerendi gratiam.
Mentem gubernet et regat Casto, fideli corpore, Fides calore ferveat, Fraudis venena nesciat.
Christusque noster sit cibus, Potusque noster sit fides, Laeti bibamus sobriam Ebrietatem spiritus.
Laetus dies hic transeat, Pudor sit ut diluculum, Fides velut meridies, Crepusculum mens nesciat.
Aurora cursus provehat, Aurora totus prodeat, In patre totus filius
Et totus in verbo pater.
Grates tibi, Iesu, novas, Novi repertor muneris, Protasio, Gervasio
Martyribus inventis cano.
Piae latebant hostiae, Sed non latebat fons sacer; Latere sanguis non potest, Qui clamat ad Deum patrem.
Caelo refulgens gratia Artus revelavit sacros, Nequimus esse martyres, Sed repperimus martyres.
Psallat altitudo coeli, Psallant omnes angeli, Quidquid est virtutis usquam, Psallat in laudem Dei, Nulla linguarum silescat Vox et omnis consonet.
Ecce, quem vates vetustis Concinebant saeculis, Quem prophetarum fideles Paginae spoponderant, Emicat, promissus olim, Cuncta collaudent eum.
Te senes et te juventus, Parvulorum te chorus, Turba matrum virginumque
Simplices puellulae,
Voce concordes pudicis
Perstrepent concentibus. Kawane
Iam maesta quiesce querela, Lacrimas suspendite, matres, Nullus sua pignora plangat, Mors haec reparatio vitae est.
Quidnam sibi saxa cavata, Quid pulchra volunt monumenta Res quod nisi creditur illis Non mortua sed data somno.
Nam quod requiescere corpus Vacuum sine mente videmus, Spatium breve restat, ut alti Repetat vestigia sensus.
Venient cito saecula, cum iam Socius calor ossa revisat, Animataque sanguine vivo Habitacula pristina gestet.
Quae pigra cadavera pridem Tumulis putrefacta iacebant, Volucres rapientur in auras Animas comitata priores.
Sic semina sicca virescunt Iam mortua iamque sepulta, Quae reddita cespite ab imo Veteres meditantur aristas.
Nunc suscipe, terra, fovendum Gremioque hunc concipe molli, Hominis tibi membra sequestro Generosa et fragmina credo.
Animae fuit haec domus olim, Factoris ab ore creatae, Fervens habitavit in istis Sapientia principe Christo.
Tu depositum tege corpus, Non immemor ille requiret Sua munera fictor et auctor Propriique aenigmata vultus.
Veniant modo tempora iusta, Cum spem Deus impleat omnem, Reddas patefacta, necesse est, Qualem tibi trado figuram.
Sperne, Camoena, leves hederas, Cingere tempora quis solita es, Sertaque mystica dactylico Texere docta liga strophio Laude Dei redimita comas.
Ecce, venit nova progenies Aethere proditus alter homo, Non luteus velut ille prius, Sed Deus ipse gerens hominem Corporeisque carens vitiis.
« PreviousContinue » |