ἐξ εἰκότων. ἐκ σημείων, 2. 3. Cic. Inv. 55. Cic. Or. 37; (necessaria, τεκμήριρόπος ἐσθ ̓ ὁ πείθων τοῦ λέγοντος οὐ λόγος. Men.] (non necessaria,indi συνομοιοπαθεῖ ὁ ἀκούων τῷ ειγμα = επαγωγή. Quint. v. 11. simile, dissimile, τικῶς λέγοντι. Ar. Rh. III. 7. a (illustratio, evidentia). tio consequentium. i) definitio etymologia ii) genus, species, ωγή, παράκλησις. Cic. Οr. 38. 131. differens, proprium. ridiculum, urbanitas, &c. Quint. vi. 3. ii) divisio, partitio, ῆς λέξεως, (7 Topics). expeditio, enumera πрayμáтwv, (8 Topics). v) complexio (dilemma 2.) 1. similia. 2. dissimilia. 3. opposita ex contra. De Or. II. 58-71; Arist. Rhet. III. 18. 4. contraria. 5. comparativa. 6.ex majore,minore, 7. ex consequentibus i. ab eventu. a judicatu. r. 26. 88. III. Vis, III. I. II. Gravitas, { Lysias, Cotta. Hyperides, Demades. Isocrates, Hortensius; Gorgias, Demetrius Phalereus, &c. Eschines. Demosthenes, Crassus, Antonius, Cicero. Cf. Cic. de Or. III. 7, 28; Or. 106, 110. Quint. x. 1. 76. Avoids elaborate periods, coagmentatio, numeri, calamistri, oxhuara λeşews, but uses, elegantia, hiatus, antitheses, enthymemes, tropes (sparingly); most figuræ sententiarum (not verborum); is easy, fluent, simple, clear, distinct, logical in subject. Uses a quiet ornamental style; tropes, figures, concinnitas in abundance; avoids violent outbursts: philosophic or sophistic in subject and style; periodic, antithetical, rhythmical. III. Avoids common-place petty topics and words; loves flowing periods, passionate appeals, rhythmic clauses, but prefers vigour to smoothness. Cf. Quint. XII. 10. 58 sqq. 43. Probabilis oratio. Cic. Part Or. 6. ("non plus minusve quam decet"). Cic. Part. Or. 6. Quint. VIII. 3. 42. sq. Avoid α. κακέμφατον, § 44. β. ταπείνωσις, humilitas, § 48. γ. μείωσις, § 50. δ. ταυτολογία, § 51. ε. ὁμοιολογία (Monotony). ξ. μακρολογία, § 53. η. πλεονασμός (περιεργία). θ. κακόζηλον (mala affectatio). L. κ. σαρδισμός, § 59. ἐν διπλοῖς ὀνόμασι, λ. τὸ ψυχρόν, ἐν γλώτταις, |