b) vel cum breves vocales producuntur: &idea, panɛdov, lepa, idea, macedo, thema. c) vel cum e Diphtongo fit μονοφθογγος, ut: ἀίρεσις ἀινιγμα, "ελογείον, σαφειρικος, hiresis, Enigma, elogium, saphirinus. Denique Sedulius in hymno, qvi inscribitur Collatio Veteris et Novi testamenti, non modo synalephen, sive elisionem omisit, verum etiam litera h ut conso rantè usus est. "Stylum poetarum christianorum non posse comparari cum stylo antiqvorum scriptorum aurei, ut vulgo appellatur ævi, nemo non intelligit, qvi scit, cultum literarum humanarum jam admodum marcuisse, cum sacri poetæ florerent, et qvæ ipsi cantant sermone bene latino eoque poetico reddere difficillimum esse; non enim ut clarissimi olim Latii poetæ almam Cererem et munera Bacchi, non cæcos cupidinis ignes, non horrida bella et rigidi certamina Martis, non genus Deorum heroumque res gestas flore juventutis tempora cincti et læta fortuna gavisi cecinerunt, aut populi mores carmine mordaci perstrinxerunt, ut principibus placerent, Mecænates sibi pararent, aut genio suo indulgerent, sed gravioris sæpissime ætatis, cum jam hebesceret ingenii vis hanc vel illam sacræ Scripturæ partem metrice expresserunt, de dogmatibus religionis christianæ, Jesu Christi beneficiis et morte cruenta, ut ad pios sensus variasque virtutes excitarent, et a vitijs deterrerent homines, disseruere, aút memoriam Sanctorum Martyrumque arrepta a diebus festis occasione, interdum qvoque res, qvæ ad externum Dei cultum pertinent, celebrarunt: nonnulla interea ex hisce carminibus sacris et hodie voluptas capitur*), et re vera qvidam poetarum christianorum eo videntur ingenio valuisse, ut alia in conditione, alioque rerum et temporum statu præ. clara opera posteris relinqvere potuissent" **). *) Ich liebe die Gesänge derselben alten Christen wegen ihrer Einfalt, Salbung und, ich möchte sagen Hersenshoheit. Denn in den meisten ist das Ganze ein ohne Kunst in der achten Sprache des Herzens gesagtes Gefühl, Johannes v. Müller Sämmtliche Werke, 5ter Theil S. 237-242. Conf. Oedrichs Comment etc. G. Fabricii Poet. Vet. Hymnus in Pascha Domini s. de ligno vitæ *) Victorino Petavionensi adscriptus. Est locus, ex omni medium qvem credimus orbe, *) Victorinorum Scripta edit. ab Andr. Rivino, 1652, 8. 5. 10. Gothæ V. I medium qvem credimus, ita Cod. Dunens, et Corn, Guather. ; Alii, medius, qvem cernimus. v, 3. Succiso, Fabricius et Picus succisum. Sterile autem robur vocat poeta stemma Davidicum, de qvo non aisi virgo Maria supererat. v. 9. Sicut. Ita rectius Anglicus Cod, et Fabric., Guatheri Cod. sic ubi. v. 10, Sic Fabricius. Vicelius: sunt ad aratra; Anglicus Cod sunt ab arante; Edit. Argentin. ct Muling, inscitius ádhuc. ab aratro. Qvod tulit hoc primo, maturo semine lapsum, Sed bis vicenis conformiter ille diebus Crevit in immensum, cælumque cacumine summo 15. 20. 25. Hunc circum innumeræ gentes populique coibant, 30. Qvam varii generis, sexus, ætatis, honoris, v. 15. Ita Rivinus. Fabricius: firmatus et ille diebus; Angl. Cod. confirmato ille; Argenterat. et Muling. firmatur et ille diebus. v. 23. Non cælitus, sed a sapremo arboris hnjus cacumine, ipso scilicet Salvatore, sanctum spiritum demissum venisse super Apostolos hæc verba innuunt. v. 27. Nullo turbante serenum. Sic Cod. Anglic. et Guatheri; alii, nullo turbante sereno, qvod nihil est, nam nubilum tempus et pluvium turbat, neqvaqvam serenum, nec magis arridet Fabricii: serenus, qvia statim seqvitur, qvod idem, perspicuis illimis aqvis. |