HYMNUS 55. EMERGIT undis, et Deo Fundit preces homo Deus : Patet polorum regia, Adest repente spiritus. Instar columbæ, vertici Illapsus insidet sacro: Summi Patris vox personat, Dilectus hic est filius. Christi dicata corpore Castis fit, expers sordibus, Oh Christe, sacri gurgitis Fac nulla labes inquinet. Mundi scelus qui diluis, Cum Patre, cumque Spiritu, HYMNUS 56. TE læta, mundi conditor, Unum manet semper quies: Festiva cœlestes choros Semper decent præconia. Nos sanctitate perditâ, Qui te piis placabilem Verum salubrem temperet Sit summa Patri gloria, Sancto simul cum Spiritu, HYMNUS 57. REBUS creatis nil egens Temet beatus, nunc tuo Prodis ab arcano, Deus Mundoque das primordia. Tu cuncta quæ non sunt, vocas, At mundus è sinu tuo Illum Redemptor artifex Virtutibus condet suis Verbi potentis semine. Illum, peractis seculis Utrique mundo qui præes Utrumque, Flamen, consecra. HYMNUS 58. Vos ante Christi tempora Vestram quis oh dignis queat Crebros anhelantis spei Hic exules, hic advenæ Intenta mens uni Deo Respectat æternas domos; Fac Christe, nos veram quoque Desiderare patriam. Sit laus Patri, laus Filio, HYMNUS 59. ALLELUIA, dulce carmen, Alleluia vox suavis, Est choris celestibus, Quem canunt, Dei manentes In domo per secula. Alleluia læta mater Concinis Jerusalem, Alleluia vox tuorum Civium gaudentium: Exules nos flere cogunt Babylonis flumina. Alleluia non meremur Nunc perenne psallere, Alleluia nos reatus Cogit intermittere, Tempus instat, quo peracta Unde laudando precamur Pascha des in æthere, Quo tibi læti canamus Alleluia jugiter. |