VERBUM quod ante secula
Sinu paterno nasceris,
Recens homo sub tempore
E virginis prodis sinu.
Jam dura discis perpeti
Quæ ferre par sontes fuit:
Orbis saluti, fletibus
Præludis in cunis puer.
Fis pauper, indigentiâ
Nos et tuâ detescimus:
Luges, tuis et lacrymis
Totum lavas mundi scelus.
Pannis opertus vilibus
Lates, recumbens in specu:
Homo, superbis, et Deum
Panni, specus, non dedecent?
A Patre missus, perditi
Qui factus es mundi salus,
Jesu, perire ne sinas
Tot quos emis laboribus.
Qui natus es de Virgine,
Jesu, tibi sit gloria,
Cum Patre, cumque Spiritu,
In sempiterna secula.
DIVINE crescebas Puer,
Crescendo discebas mori,
Hæc destinata tunc erant
Mortis tuæ præludia.
Satus Deo, volens tegi,
Elegit obscurum Patrem;
Qui fecit æternis domos,
Domo latet sub paupere.
Cœlum manus quæ sustinent
Fabrile contrectant opus:
Supremus astrorum Parens
Fit ipse vilis artifex.
Tremenda cujus præpetes
Mandata portant Spiritus,
Cui pronus orbis subditur,
Se sponte fabro subjicit.
Qui natus es de Virgine,
Jesu, tibi sit gloria,
Cum Patre, cumque Spiritu,
In sempiterna secula.
CHRISTUS tenebris obsitam
Lustrando Judæam docet:
Gens obstinato pectore
Christum docentem respuit.
Sese Deum signis probat;
Surgunt sepulcris corpora:
Erepta muto vox redit,
Claudo gradus, cæco dies.
Gens dura, flecti nescia,
Aures sacris sermonibus
Obturat, et solem fugit,
Amore noctis perdita.
Nos lumen ambimus, Patris
In quo refulget claritas:
Ne mentibus subrepere
Tetram sinas caliginem.
Nunquam recedas a piis
Lux sempiterna cordibus;
Te veritate fulgeant,
Te caritate ferveant.
Qui natus es de Virgine
Jesu, tibi sit gloria,
Cum Patre, cumque Spiritu. In sempiterna secula.
QUÆ stella sole pulcrior
Coruscat? hæc Regis novi
Revelat ortus: hæc Dei
Præsignat ad cunas iter.
Stat vatibus priscis fides,
En Stella surgit ex Jacob:
Arrectus ad spectaculum
Eous orbis emicat.
Dum sidus admonet foris,
Lux fulget intus clarior:
Suadetque vi blandâ magos
Signi datorem quærere.
Segnes amor nescit moras:
Labor, pericla, nil movent;
Domum, propinquos, patriam
Deo vocante, deserunt.
Micante dum nos allicis,
Oh Christe, Stellâ gratiæ,
Ne tarda cœlesti sinas
Obstare corda lumini.
Qui lumen est, sit laus Patri
Qui se revelat gentibus,
Sit laus Patri, laus Filio,
Par sit tibi laus, Spiritus.
CLAMANTIS ecce vox sonans
Deserta Judææ quatit:
Mox ad Johannem confluunt
Quos criminum moles gravat.
En ipse permistus reis
Accedit agnus innocens :
Agnus suo qui sanguine
Piabit orbis crimina.
Sub nube carnis at suum
Lucerna Solem detegit :
Lymphis nec audet tingere
A quo lavari debuit.
Parere sed fas est Deo,
Vel quando sese deprimit;
Hunc omne virtutum genus
Implere nempe sic decet.
Agnosce, Præcursor, tibi
Intus revelat quem Deus:
Tu mergis undis corpora,
Hic corda mundat spiritu.
Mundi scelus qui diluis,
Jesu, tibi sit gloria,
Cum Patre, cumque Spiritu,
In sempiterna secula.
|