HYMNUS 20. JUBES, et in præceps aquis Prodit sub auras humidis Exuta velis arida. Hanc tu colendam qui tuis Pater, dedisti filiis, Quos unus orbis continet, Nunc exulamus; sed tuam At qui malignis artibus Adoptionem nos tamen Æterna laus et gloria HYMNUS 21. TE principem summo, Deus, Jubes Amore diligi: Tibi secundum protinus Jubes amari proximum. Amore fundatam tuo Quâ corpus unum plurimi Illam fides et veritas Amabili stipant choro; Obliquus hinc livor procul Tu pacis auctor, mutuos Æterna laus et gloria HYMNUS 22. Он, quam juvat fratres, Deus, Quàm dulce laudes dicere Hanc quisque diligat domum, Hanc pace concors recreet: Væ dira qui spargit mala Dissentionum semina! Sed damna cedunt in lucrum Te, Christe, diligentibus; Augent coronas prælia, Prosuntque, dum nocent, mali. Præsta, beata Trinitas, Ut caritate mutuâ Prosimus alter alteri, Regnemus et polo simul. HYMNUS 23. MIRAMUR, Oh Deus, tuæ Ut sol diei, candida At ipse, cœlorum decus, Jugi rotata turbine Furantur et reddunt diem: Tu semper idem, nescius Mortalium spem fallere. Turbata quid mens fluctuat? Curâ paternâ nos regis: Æterna sit cordi salus; Eterna nos salus manet. Suprema laus et gloria HYMNUS 24. PROMITTIS, et servas datam Promittit atque decipit Sic quassa, si incumbas super, Beatus ergo, qui tuo Ne cor vacillet, obligas Jam mente præsumens polum Prælibat undas fluminum. Fons Oh perennis gratiæ |