Pallida mors æquo pulsat pede pauperum tabernas, Regumque turres. O beate Sexti,

Vitæ summa brevis spem nos vetat inchoare longam. 15 Jam te premet Nox, fabulæque Manes,

Et domus exilis Plutonia: quo simul mearis,

Nec regna vini sortiere talis,

Nec tenerum Lycidam mirabere, quo calet juventus Nunc omnis, et mox virgines tepebunt.

20

LIB. I. CAR. 8.

AD LYDIAM.

LYDIA, dic, per omnes

Te Deos oro, Sybarin cur properes amando Perdere? cur apricum

Oderit campum, patiens pulveris atque solis? Cur neque militaris

Inter æquales equitat, Gallica nec lupatis Temperatora frænis?

Cur timet flavum Tiberim tangere? cur olivum

Sanguine viperino

5

Cautius vitat? neque jam livida gestat armis 10 Brachia, sæpe disco,

Sæpe trans finem jaculo nobilis expedito?

Quid latet, ut marinæ

Filium dicunt Thetidis sub lacrimosa Troja Funera, ne virilis

Cultus in cædem et Lycias proriperet catervas?.

15

Me petit; nihil supra

Deos lacesso: nec potentem amicum

Largiora flagito,

Satis beatus unicis Sabinis.

Truditur dies die,

Novæque pergunt interire Lunæ : Tu secanda marmora

Locas sub ipsum funus, et sepulcri Immemor struis domos;

Marisque Baiis obstrepentis urges

15

20

Submovere littora,

Parum locuples continente ripa. Quid? quod usque proximos

Revellis agri terminos, et ultra Limites clientium

Salis avarus; pellitur paternos In sinu ferens Deos

Et uxor, et vir, sordidosque natos.

Nulla certior tamen,

Rapacis Orci fine, destinata

Aula divitem manet

Herum. Quid ultra tendis? Æqua tellus

Pauperi recluditur

Regumque pueris: nec satelles Orci

Callidum Promethea

25

30

35.

Revexit auro captus. Hic superbum Tantalum atque Tantali

Genus coercet: hic levare functum Pauperem laboribus

Vocatus atque non vocatus audit.

d B. sede.

40

LIB. III. CAR. 12.

AD NEOBULEN.

e

MISERARUM est, neque amori dare ludum,

Neque dulci mala vino lavere: aut exanimari metuentes patruæ verbera linguæ.

Agitato grege cervos jaculari, et

Celer alto latitantem fruticeto excipere aprum.

e B. nec. Bentleio fisus, metrum versus cujusque tali modo distinguere animus fert.

f B. arcto.

.LIB. IV. CAR. 7.

AD TORQUATUM.

DIFFUGERE nives, redeunt jam gramina campis,

Arboribusque comæ :

Mutat terra vices, et decrescentia ripas

Flumina prætereunt:

Gratia cum Nymphis geminisque sororibus audet
Ducere nuda choros.

Immortalia ne speres, monet annus, et almum

Quæ rapit hora diem.

Frigora mitescunt Zephyris; ver proterit æstas,

Interitura, simul

Pomifer autumnus fruges effuderit: et mox

Bruma recurrit iners.

Damna tamen celeres reparant cœlestia Lunæ:

Nos, ubi decidimus,

Quo pius Æneas, quo Tullus dives, et Ancus,

Pulvis et umbra sumus.

Quis scit, an adjiciant hodiernæ crastina summæ
Tempora Dii Superi?

Cuncta manus avidas fugient hæredis, amico

Quæ dederis animo.

B. pater.

10

15

20