Gaudete, quicquid gentium, Laudate vestrum principem, Vivi, imbecilli ac mortui, Fit porta Christi pervia Transitque rex, et permanet 5 10 15 35 40 Rorem dederunt aethera Mirabilis conceptio: Exultet omnis anima, Nunc redemptorem gentium IV. AUGUSTINIANI. I. DE GAUDIIS PARADISI. Ad perennis vitae fontem mens sitivit arida; Claustra carnis praesto frangi clausa quaerit anima: Gliscit, ambit, eluctatur exul frui patria. Dum pressuris ac aerumnis se gemit obnoxiam, Quam amisit, dum deliquit, contemplatur gloriam, Praesens malum auget boni perditi memoriam. Nam quis promat summae pacis quanta sit laetitia, Ubi vivis margaritis surgunt aedificia, Auro celsa micant tecta, radiant triclinia? 5 Solis gemmis pretiosis haec structura nectitur; 10 Auro mundo, tanquam vitro, urbis via sternitur; Abest limus, deest fimus, lues nulla cernitur. Hiems horrens, aestas torrens illic nunquam saeviunt; Flos perpetuus rosarum ver agit perpetuum; 15 Virent prata, vernant sata, rivi mellis influunt; Pigmentorum spirat odor, liquor et aromatum ; Pendent poma floridorum non lapsura nemorum. Non alternat luna vices, sol, vel cursus siderum; 20 Agnus est felicis urbis lumen inocciduum; Nox et tempus desunt ei, diem fert continuum. 25 Nam et sancti quique velut sol praeclarus rutilant; Post triumphum coronati mutuo coniubilant, Et prostrati pugnas hostis iam securi numerant. Omni labe defaecati carnis bella nesciunt, Caro facta spiritalis et mens unum sentiunt; Pace multa perfruentes scandalum non perferunt. Mutabilibus exuti repetunt originem, Et praesentem veritatis contemplantur speciem, 30 Hinc vitalem vivi fontis hauriunt dulcedinem. Inde statum semper idem existendi capiunt; Clari, vividi, iucundi nullis patent casibus: Absunt morbi semper sanis, senectus iuvenibus. Hinc perenne tenent esse, nam transire transiit; 35 Inde virent, vigent, florent: corruptela corruit, Immortalitatis vigor mortis ius absorbuit. Qui Scientem cuncta sciunt, quid nescire neque- Nam et pectoris arcana penetrant alterutrum ; 40 Licet cuiquam sit diversum pro labore meritum, Caritas hoc facit suum, quod, dum amat alterum, Proprium sic singulorum fit commune omnium. |