b. Afleidings- eindigingen van de

bijvoegelijke woorden

c. Afleidings - eindigingen van
bijwoorden

114

118

de

120

UNIV OF

VOORREDE

VAN DEN

SCHRIJ VER.

De oude Friesche taal heeft voor het grootste gedeelte hare belangrijkheid aan hare oudheid en eigenaartigheid te danken. De rijkdom van

1

hare geschriften bepaalt zich tot enige oude wetten, en bevat gene historie, kronijk of gedicht, ten minsten geen, dat oud en door smaak en vernuft opmerkelijk is. Deze taal kan alzo geenzins ten aanzien harer belangrijkheid en gedrukte werken met het Angelsaksisch vergeleken worden, maar staat ten aanzien van de gesteldheid der taalvormen bijna op denzelfden trap: het Angelsaksisch is wel enigzins rijker in de verbuigingen, maar het Friesch daarentegen in de zameutrekkingen welke er bijna

CVTILOBHIV

als verbuigingen uitzien, en te gelijk met de uitspraak, vorm der woorden en door een deel aan haar eigene uitdrukkingen, hare eigenaartigheid en zelfstandigheid bepalen. Deze bijzondere taalvorm verspreidt licht over de inrichting der aan hem verwante talen, en de voorraad van woorden is ené, tot hier toe noch niet gebruikte, bron, tot uitlegging der woorden in de andere Gothische talen. ̧

Allerbelangrijkst is evenwel het Friesch voor de Nederlanders; daar dit tot het Hollandsch staat, bijna gelijk het Islandsch tot het Deensch, het Angelsaksisch tot het Engelsch en het Latijn tot het Italiaansch. Het is daarom te verwonderen, dat de Hollanders zich niet meer met hunne oude volkstaal hebben bezig gehouden, welke zich eertijds van den Rhijn tot den Wezer uitstrekte, en ene van de oorspronkelijkste, ten minsten de zich het langst gelijk geblevene, oud-Germaansche spraken schijnt te zijn geweest. De Friezen verzekerden zich, reeds van den tijd van KAREL de groote af aan, het belangrijk recht, om niet op verre krijgstochten uit het land te mogen worden gevoerd, en zo weinig lust betoonde dit volk, om zijn vaderland te verlaten, dat het hoogst onwaarschijnlijk is, dat het enig beduidend deel aan de Angelsaksische verhuizing heeft genomen *, zo als von WICHT,

Hier met den Hooggeleerden Schrijver geheel verschillende, zal ik alleen mijn gevoelen, zo kort mogelijk, ter nederschrijven; de bewijzen voor het aangevoerde tot ene nadere gelegenheid uitstellende, daar zij hier te veel plaats zouden beslaan en hier ook niet te passe komen.