Lava quod est sordidum,
Riga quod est aridum,
Sana quod est saucium;
Flecte quod est rigidum,
Fove quod est frigidum,
Rege quod est devium!

Da tuis fidelibus
In te confitentibus
Sacrum septenarium;
Da virtutis meritum,
Da salutis exitum,
Da perenne gaudium!

20

25

330

1

XIX.

PETRUS DAMIANI.

I. DE DIE MORTIS.

Gravi me terrore pulsas, vitae dies ultima; Moeret cor, solvuntur renes, laesa tremunt viscera, Tuam speciem dum sibi mens depingit anxia.

Quis enim pavendum illud explicet spectaculum, 5 Cum, dimenso vitae cursu, carnis aegra nexibus Anima luctatur solvi, propinquans ad exitum?

10

Perit sensus, lingua riget, resolvuntur oculi, Pectus palpitat, anhelat raucum guttur hominis, Stupent membra, pallent ora, decor abit corporis:

Ecce! diversorum partes confluunt spirituum: Hinc angelicae virtutes, illic turba daemonum. Illi propius accedunt, quos invitat meritum.

Praesto sunt et cogitatus, verba, cursus, opera; Et prae oculis nolentis glomerantur omnia: 15 Illuc tendat, huc se vertat, coram videt posita.