15

20

Dulce mihi cruciari,
Parva vis doloris est:
"Malo mori quam foedari!"
Major vis amoris est.

Nimis blandus dolor ille!
Una mors, quam brevis est!
Cruciatus amo mille,
Omnis poena levis est.
Dulce mihi sauciari,
Parva vis doloris est:
"Malo mori quam foedari!"
Major vis amoris est.

20.

25

30

35

40

45

O beatus ortus ille,
Virgo cum puerpera
Edidit nostram salutem
Foeta Sancto Spiritu,
Et puer, redemptor orbis,
Os sacratum protulit.

Psallat altitudo coeli;
Psallat omnis angelus;
Quidquid est virtutis usquam
Psallat in laudem Dei:
Nulla linguarum silescat,
Vox et omnis consonet.

Ecce! quem vates vetustis
Concinebant seculis;
Quem prophetarum fideles
Paginae spoponderant,
Emicat promissus olim:
Cuncta collaudent eum!

Te senes et te iuventus,
Parvulorum te chorus,
Turba matrum virginumque,
Simplices puellulae

Voce concordes pudicis
Perstrepant concentibus.

Fluminum lapsus et undae,

Littorum crepidines,

Imber, aestus, nix, pruina,

Aura, silva, nox, dies

Omnibus te concelebrent

Saeculorum saeculis!

II. IN EXSEQUIIS.

Iam maesta quiesce querela, Lacrimas suspendite, matres! Nullus sua pignora plangat: Mors haec reparatio vitae est.

Quidnam sibi saxa cavata,
Quid pulchra volunt monumenta?
Res quod nisi creditur illis
Non mortua, sed data somno.

Nam quod requiescere corpus Vacuum sine mente videmus, Spatium breve restat, ut alti Repetat collegia sensus.

Venient cito saecula, quum iam

Socius calor ossa revisat,

Animataque sanguine vivo

Habitacula pristina gestet.

Quae pigra cadavera pridem Tumulis putrefacta iacebant, Volucres rapientur in auras, Animas comitata priores.

Sic semina sicca virescunt Iam mortua iamque sepulta, Quae reddita caespite ab imo Veteres meditantur aristas.

25

30

35

40

45

50

Nunc suscipe, terra, fovendum,
Gremioque hunc concipe molli!
Hominis tibi membra sequestro,
Generosa et fragmina credo.

. Animae fuit haec domus olim
Factoris ab ore creatae;
Fervens habitavit in istis
Sapientia principe Christo.

Tu depositum tege corpus!
Non immemor ille requiret
Sua munera fictor et auctor
Propriique aenigmata vultus.

Veniant modo tempora iusta,
Quum spem Deus impleat omnem;
Reddas patefacta necesse est
Qualem tibi trado figuram.

Non, si cariosa vetustas

Dissolverit ossa favillis,
Fueritque cinisculus arens.
Minimi mensura pugilli;

Nec, si vaga flamina et aurae
Vacuum per inane volantes
Tulerint cum pulvere nervos,
Hominem periisse licebit.

Sed dum resolubile corpus
Revocas, Deus, atque reformas,
Quanam regione jubebis
Animam requiescere puram?