Christusque nobis sit cibus, Laetus dies sic transeat, Aurora cursum provehat, Et totus in verbo pater. S. Ambrosius. Christus soll unsre Speise sein, So bringt der Tag uns keine Noth, Die Scham sei wie das Morgenroth, Der Glaube wie des Tages Pracht, Dem Geiste fern des Zweifels Nacht. Beginne nun der Tag den Lauf, 1* Hymnus ad Matutinum. Aurora iam spargit polum, Lucis resultat spiculum: Discedat omne lubricum. Phantasma noctis decidat, Ut mane, quod nos ultimum Hoc dum canore concrepat. S. Ambrosius. Morgenlied. Das Frühroth färbt die Lüfte schon, Erbleiche, du Gespenst der Nacht, Daß uns am Morgen wird zu Theil, Hymnus ad laudes. Aeterna coeli gloria, Beata spes mortalium, Celsi tonantis unice Castaeque proles virginis. Da dexteram surgentibus, Exsurgat ut mens sobria Flagrans, et in laudem Dei Gratas rependat debitas. Ortus refulget Lucifer Manensque nostris sensibus Noctem repellat saeculi, Omnique fine temporis Purgata servet pectora. Quaesita iam primum fides Radicet altis sensibus, Secunda spes congaudeat, Quo maior exstat caritas. S. Ambrosius. |